O biorezonansie

Podstawy

Żyjemy w świecie informacji. Wysyłanie informacji niewidzialną falą na niczym nieograniczone odległości precyzyjnie do urządzenia wskazanego przez nadawcę już nikogo nie dziwi.

Biorezonans również wykorzystuje informacje zapisane falowo. Tak jak na świecie nie ma dwóch identycznych osób, rzeczy, tak i fale, które są emitowene przez te osoby i rzeczy są również mierzalnie unikalne. Fale o których mówimy mieszczą się w zakresie krótkich i bardzo krótkich częstotliwości. Na bazie tego odkrycia około roku 1970 zaczął rozwijać się biorezonans.

Szczegółowy opis zasad działania biorezonansu został opisany w pracy doktorskiej bronionej na Państwowej Politechnice w Woroneżu w 2006r. autorstwa Michaiła Gotowskiego pt.: „Opracowanie metod, modeli i algorytmów adaptacyjnego przetwarzania sygnałów elektrycznych o niskim natężeniu do terapii biorezonansowej”

https://www.dissercat.com/content/razrabotka-metodov-modelei-i-algoritmov-adaptivnoi-obrabotki-nizkointensivnykh-elektricheski

gdzie na wstępie czytamy:

„Niezadowolenie ze stosowania środków farmaceutycznych, powikłane licznymi zarówno zidentyfikowanymi, jak i spodziewanymi skutkami ubocznymi [1, 2], zmusza lekarzy do stosowania w praktyce metod leczenia z wykorzystaniem naturalnych i wcześniej ukształtowanych czynników fizycznych [3, 4]. Dotyczy to przede wszystkim pól i promieniowania elektrycznego, magnetycznego i elektromagnetycznego, które są wykorzystywane do tych celów w bardzo szerokim zakresie częstotliwości – od 10″ Hz do 10 Hz [3-7]. … Rozwój i doskonalenie fizycznych metod diagnostyki i leczenia, które znalazły zastosowanie w teoretycznych badaniach biomedycznych i medycynie praktycznej, przyczynia się do powstawania nowych poglądów zarówno na funkcjonowanie połączeń organizmów żywych ze środowiskiem zewnętrznym, jak i na związki wewnątrzorganizmowe funkcjonujące za pomocą pól elektromagnetycznych. Zgodnie z badaniami Presman [8,9], H.L. Konig [10], F.A. Rorr [11], V.P. Kaznacheeva i in. [12,13], C.W. Smith i S. Best [14], E.E. Godik i Y.V. Gulyaev [15] udowodniono, że wokół zwierząt i ludzi występują pola i promieniowanie elektryczne, magnetyczne i elektromagnetyczne, które przy swoich skrajnie niskich właściwościach energetycznych są zarówno nośnikami informacji o stanie samego organizmu, jak i środkiem komunikacji między organizmami żywymi a środowiskiem. Usystematyzowanie dotychczasowych wyników teoretycznych i doświadczalnych dotyczących roli pól elektromagnetycznych w procesach życiowej aktywności organizmu pozwala skupić się na wysokiej zawartości informacyjnej pola zewnętrznego i wewnętrznego człowieka. Ich wykorzystanie w celach diagnostycznych i terapeutycznych jest możliwe przy wyborze optymalnych właściwości elektromagnetycznych organizmu ludzkiego, które z dużym stopniem wiarygodności opisywałyby procesy życiowej aktywności zarówno w normie, jak i w stanie patologicznym.”

Biorezonans jest metodą, która w większości krajów Europy ma status medycyny alternatywnej.

W Rosji procedury leczenia biorezonansem zostały zatwierdzone przez ministra zdrowia FR w 2000 r.
W Rosji jest wielu producentów urządzeń, wykorzystywane są przez kliniki uniwersyteckie oraz szpitale. Wieloletnie wykorzystanie tego rodzaju metod zaowocowało również wieloma badaniami naukowymi oraz pracami doktorskimi w tym zakresie.


W Europie Zachodniej w wykorzystaniu biorezonansu prym wiodą Niemcy i Szwajcaria.

W Niemczech są setki gabinetów biorezonansu (tu link: https://www.regumed.de/therapeut-finden.html) prowadzonych, jeśli nie przez lekarzy, to przynajmniej przez odpowiednio kształconych naturoterapeutów. Ponadto Niemcy mają również wielu producentów różnorodnych urządzeń do biorezonansu.

Szwajcaria, w efekcie wieloletnich badań (badano nie skuteczność medycyny alternatywnej, ale poziom zadowolenia pacjentów) wprowadziła refundację wizyt w gabinetach medycyny alternatywnej z ichniego NFZ. W opracowaniu Perceptions of Complementary and Alternative Medicine in Western Society: A Focus Study on Switzerland https://digitalcollections.sit.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=3837&context=isp_collection, czytamy: „Pomimo ograniczonych badań zachodniej nauki nad jej skutecznością w leczeniu chorób, medycyna komplementarna i alternatywna (CAM) w Europie nabrała rozpędu w ciągu ostatnich 20 lat (Klein, Torchetti, Krei-Erb, Wolf, 2015). Ze względu na zapotrzebowanie na obecność CAM w medycynie konwencjonalnej, europejskie kraje takie jak Szwajcaria uwzględniły niektóre z najczęstszych metod leczenia, takich jak akupunktura, homeopatia i medycyna naturalna, jako część krajowego ubezpieczenia zdrowotnego. Ponadto od 2004 roku jedna trzecia szwajcarskich szpitali oferuje CAM swoim pacjentom.”