NOB – Biorezonans może leczyć depresję
Biorezonans może leczyć depresję.
Wyniki badań przeprowadzonych przez naukowców: Daniela Muresan, Andreea Sălcudean, Daniela Claudia Sabau, Cristina Raluca Bodo pracujących na rumuńskim University of Medicine, Pharmacy, Sciences and Technology, Targu-Mures oraz Kliniki Psychiatrycznej 1 i 2, Szpitala Powiatowego, Mures.”
Streszczenie
Celem badania była ocena, czy terapia biorezonansowa może zaoferować wymierne wyniki u pacjentów z nawracającymi silnymi zaburzeniami depresyjnymi oraz z łagodnymi, umiarkowanymi lub ciężkimi epizodami depresyjnymi poprzez zmniejszenie poziomu depresji z powodu zastosowania terapii biorezonansowej jako leczenia niezależnego lub uzupełniającego. W badaniu wzięło udział 140 pacjentów cierpiących na depresję, podzielonych na trzy grupy. Pierwsza grupa (40 pacjentów) otrzymywała wyłącznie terapię biorezonansową, druga grupa (40 pacjentów) otrzymywała leczenie farmakologiczne lekami przeciwdepresyjnymi w połączeniu z terapią biorezonansową, a trzecia grupa (60 pacjentów) otrzymywała wyłącznie leczenie farmakologiczne lekami przeciwdepresyjnymi. Oceny depresji dokonano za pomocą skali oceny depresji Hamiltona, z 17 pozycjami, na początku leczenia biorezonansowego i na końcu pięciu tygodni leczenia, mającego na celu obniżenie poziomu depresji. W badaniu zidentyfikowano istnienie statystycznie istotnej różnicy dla metod leczenia stosowanych w analizowanych grupach (p = 0,0001) i stwierdziliśmy, że terapia przyspiesza proces leczenia u pacjentów z zaburzeniami depresyjnymi. Poprawę zaobserwowano dla analizowanych grup, ze spadkiem średnich wartości między początkową a końcową fazą poziomu depresji, delta Dla wyniku Hamiltona odpowiednio 3,1, 3,8 i 2,3. Doszliśmy do wniosku, że terapia biorezonansowa może być przydatna w leczeniu nawracających dużych zaburzeń depresyjnych z umiarkowanymi epizodami depresyjnymi niezależnie lub jako terapia uzupełniająca leki przeciwdepresyjne.”
Badanie było badaniem retrospektywnym i zostało przeprowadzone między październikiem 2017 a październikiem 2018. Pisemną zgodę uzyskano od uczestników po tym, jak zostali poinformowani o badaniu i jego implikacjach. Zgoda została również uzyskana od odpowiednich władz rumuńskich. Zapewniono ochronę danych. Badanie zostało zatwierdzone przez instytucjonalną Komisję Etyki Hospi-Tal Hrabstwa Mures z Targu Mures pod numerem 16462/16.10.2017.
Analizowana grupa składała się z kobiet i mężczyzn z różnych środowisk społecznych, w wieku od 18 do 89 lat. Podzieliliśmy uczestników na trzy grupy: Grupa 1 składała się z 40 pacjentów (31 kobiet i 9 mężczyzn). Siedemnaście kobiet miało łagodne epizody depresyjne, a 14 kobiet miało umiarkowane epizody depresyjne. W kategorii mężczyzn u 5 mężczyzn zdiagnozowano łagodny epizod depresyjny, a u 4 mężczyzn umiarkowany epizod depresyjny. Otrzymali wyłącznie terapię biorezonansową. Grupa 2 składała się z 40 pacjentów (33 kobiet i 7 mężczyzn). Dwóch mężczyzn miało łagodne epizody depresyjne, 32 kobiety i 5 mężczyzn umiarkowane epizody depresyjne, a u jednej kobiety zdiagnozowano ciężkie epizody depresyjne. Otrzymali leczenie farmakologiczne lekami przeciwdepresyjnymi i terapią biorezonansową. Grupa 3 składała się z 60 pacjentów (31 to kobiety i 29 mężczyzn). U wszystkich uczestników badania w tej grupie zdiagnozowano umiarkowane epizody depresyjne. Otrzymali tylko leczenie farmakologiczne lekami przeciwdepresyjnymi.”
„Terapia biorezonansem polega na podłączeniu pacjenta do urządzenia biorezonansowego Mora Nova za pomocą dwuwymiarowych elektrod do rąk i stóp. Urządzenie automatycznie rejestruje wartości ośmiu kwadrantów uzyskanych na pierwszym i drugim pomiarze podczas jednej sesji terapeutycznej. Podczas pomiaru wartości urządzenie emituje dźwięk o intensywności zależnej od uzyskanych wartości [10]. Czas trwania sesji stosowanej u pacjentów biorących udział w badaniu wynosił około 20 minut, z tygodniową częstotliwością. Terapia została zindywidualizowana zgodnie z biorytmem pacjenta i obejmowała wysokie i niskie moce. Za pomocą biorytmu wybrana metoda terapeutyczna z oprogramowania urządzenia regulowała i kontrolowała oscylujące informacje o stanie pacjenta, a także jego zdolność do regulacji w celu zainicjowania precyzyjnych, celowanych procesów leczenia. Terapia endogenna jest włączona do elementarnej terapii biorezonansowej w urządzeniu Mora Nova i jest uważana za podstawową zasadę terapii biorezonansowej na poziomie fizycznym. Ten rodzaj terapii obejmuje destrukcyjną inferencję lub tak zwane „wyginięcie nakładające się” sztywnych, izolowanych wibracji, uważanych za drgania patologiczne same w sobie. W ten sposób wydają się być zintegrowane z elastyczną i dynamiczną kompozycją wibracyjną istot ludzkich poprzez procesy samoregulacji. Fizjologiczne blokady skorelowane ze „sztywnymi ” wibracjami rozpuszczają się później. Zgodnie z tymi hipotezami „wibracje patologiczne” są skorelowane z chorobą na płaszczyźnie elektromagnetycznej. Słabe oddziaływanie elektromagnetyczne ma konsekwencje fizjologiczne z powodu informacyjnego oddziaływania katalitycznego, ponieważ są to oddziaływania słabe w początkowo niestabilnej sytuacji. Energia potrzebna do przeprowadzenia programu musi być dostarczana przez sam żywy system poprzez punkty akupresurowe kończyn dolnych i górnych. Terapia biorezonansowa aktywuje również potencjał jednostki do samoleczenia [10]. Podczas terapii pacjent nie może nosić smartfona, innych urządzeń elektronicznych, metali mających kontakt ze skórą ani urządzeń mechanicznych.”
„Po zmierzeniu poziomu depresji za pomocą skali oceny depresji Hamiltona dla każdej grupy, zauważyliśmy różnice między początkowymi wartościami średnimi a wartościami średnimi w pierwszej sesji i piątej sesji. W grupie 1, w której pacjenci otrzymywali jedynie terapię biorezonansową, uzyskaliśmy statystycznie wartość signi, cant (p = 0,0001); Średnia wartość była wyższa na początkowym etapie w porównaniu do etapu końcowego, co wskazywało na zmniejszenie średnich wartości delta (-3,10) między fazą początkową a fazą finalną. W grupie 2 pacjenci otrzymywali leki przeciwdepresyjne i terapię biorezonansową (leczenie skojarzone). Była statystycznie znacząca wartość (p=0,0001); średnia była wyższa na początkowym etapie w porównaniu do etapu końcowego, co wskazywało na zmniejszenie wartości średnich między fazą początkową a fazą finalną delty (-3,80), co jest najważniejszym pomiarem wśród trzech analizowanych grup. W grupie 3 występowała również statystycznie znacząca wartość (p=0,0001); średnia była wyższa na początkowym etapie w porównaniu do etapu końcowego, przy czym zmniejszenie średnich wartości delta wynosiło (-2,30) między fazą początkową a fazą końcową. Był to najmniejszy spadek spośród wszystkich grup, ale nadal godny uwagi.’