NOB – Biorezonans w kardiologii – doktorat (2015)
#biorezonans#doktorat#kardiologia
Praca doktorska lek. A. Kuular z 2014 r.
Wpływ technologii biorezonansu na dysfunkcję śródbłonka u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca
W pracy doktorskiej dowiedziono:
– zgodnie z wynikami testu farmakologicznego, po sesji terapii biorezonansowej trwającej 15 minut, stwierdzono poprawę rozszerzenia naczyń zależnego od śródbłonka;
– przy próbie okluzyjnej, po pojedynczej sesji endogennej terapii biorezonansowej, trwającej 15 minut, zaobserwowano poprawę zarówno ogólnego wskaźnika mikrokrążenia, jak i skrócenie czasu powrotu po okluzyjnym przepływie krwi, co wskazuje na pozytywny wpływ tej metody na stan funkcji śródbłonka;
– przeprowadzenie pojedynczej sesji endogennej terapii biorezonansowej u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca CHF, z początkowo wysokimi wskaźnikami ADMA we krwi, pozwoliło wiarygodnie zmniejszyć zawartość inhibitora syntazy tlenku azotu-Adma-asymetrycznej dimetylargininy;
– badanie kapilarospektrometryczne u pacjentów z CHF wykazało, że sesje endogennej terapii biorezonansowej wpływają na wielkość strefy okołonaczyniowej.