NOB – Neurobiologiczne badania

Biorezonans działa, potwierdzają to badania neurobiologów, którzy dowiedli, że ekspozycja ludzkich komórek macierzystych na fale niskich częstotliwości zwiększa ekspresję markerów różnicowania osteoblastów, takich jak fosfataza alkaliczna, osteokalcyna i osteopontyna, analizowanych za pomocą ilościowego PCR w czasie rzeczywistym, bez wpływania na proliferację komórek.

KOMÓRKOWE SYGNAŁY BARDZO NISKICH CZĘSTOTLIWOŚCI ELF JAKO MOŻLIWE NARZĘDZIE W MEDYCYNIE INFORMACYJNEJ

ALBERTO FOLETTI 1, ANTONELLA LISI 2, MARIO LEDDA 2, FLAVIA DE CARLO 2 oraz SETTIMIO GRIMALDI 2
1
BITitalia, Mediolan, Włochy
2
Instytut neurobiologii i Medycyny Molekularnej, CNR, Roma, Włochy

Electromagnetic Biology and Medicine, 28: 71–79, 2009

Streszczenie
Według Kwantowej Teorii Elektro-dynamicznej G. Preparata, wodę w stanie ciekłym można rozpatrywać jako równowagę między dwoma składnikami: spójnym i niespójnym. Składnik koherentny zawarty jest w tzw. sferycznej „koherencji domeny ” (CDs), gdzie wszystkie cząsteczki synchronicznie oscylują w tej samej fazie. CDs są otoczone niespójnym składnikiem, w którym cząsteczki oscylują ze sobą w przypadkowych fazach. Istnienie spójnej domeny w wodzie wykazano w zestawie eksperymentów na czystej wodzie narażonej na wysokie napięcie, w tym stanie pole elektryczne koncentruje się wewnątrz wody, układając cząsteczki wody w strukturę o wysokiego uporządkowania.
Niedawno badano wpływ połączonych statycznych i zmiennych równoległych pola magnetycznego na prąd przepływający przez wodny roztwór kwasu glutaminowego; podkreślając znaczenie pola elektromagnetycznego o niskiej częstotliwości w interakcji z celem biologicznym. Dodatkowe wyniki pokazują, że wewnętrzne słabe pole magnetyczne jest generowane przez prądy jonowe w komórce gdy są połączone statyczne i naprzemienne równoległe, a pola magnetyczne są dopasowane do rezonansu jonowej cyklotronowej energii konkretnej naładowanej cząsteczki w tkance biologicznej.

Wyniki te powinny zwiększyć wiarygodność i kliniczną wykonalność zastosowania pól elektromagnetycznych, dostrojonych w jonowym rezonans cyklotronowy naładowanych cząsteczek, jako podejście biofizyczne do ingerowania w mechanizmy biologiczne. Pokazujemy, że ekspozycja ludzkiej komórki nabłonkowej na jonowy rezonans cyklotronowy energii generowany przez komercyjne urządzenie elektromedyczne (Vega select 719 (przyp.tłum.: jest to urządzenie do biorezonansu)) dostrojone do jonów wapnia przy 7 Hz jest czynnikiem wpływający różnicująco, otwierając tym samym możliwość wykorzystania protokołów pola elektromagnetycznego o bardzo niskiej częstotliwości, w medycynie informacyjnej.

Wprowadzenie
Organizmy żywe są złożonymi układami elektrochemicznymi, które wyewoluowały w stosunkowo wąskim zakresie dobrze zdefiniowanych parametrów środowiskowych. Aby życie było utrzymane, parametry te muszą być utrzymywane w normalnym zakresie, ponieważ odchylenia mogą wywoływać efekty biochemiczne. Naturalne pola elektromagnetyczne są wszechobecnym czynnikiem natury. Jeśli natura dała niektórym organizmom możliwość otrzymywania informacji o środowisku poprzez niewidzialne sygnały elektromagnetyczne, to musi również korzyść z umiejętności rozróżniania sygnałów znaczących i bez znaczenia. Najbardziej oczywistym przykładem adaptacji żywej istoty do środowiskowego komponentu elektromagnetycznego to układ wzrokowy: oko jest biologicznym narzędziem zaangażowanym w percepcję całego widzialnego widma elektromagnetycznego. Dużo różnorodnych żywych organizmów jest w stanie wykorzystać energię elektromagnetyczną do regulacji funkcji komórkowych lub sensorycznych, takie jak fałdowanie białek, rytm dobowy i funkcjonalność ośrodkowego układu nerwowego. Mając na uwadze fakt, że pole elektromagnetyczne może być postrzegane przez żywy organizm, nie powinniśmy się dziwić, jeśli w konsekwencji są w stanie wywołać efekty biologiczne. Odkrycie, że sygnał elektromagnetyczny może być powiązany z konkretną funkcją biologiczną jest znany od czasów Galvani i Matteucci. W minionym stuleciu kilka badań wykazało korelację między niektórymi procesami fizjologicznymi i patologicznymi oraz polem elektromagnetycznym.
Pomimo faktu, że terapia elektromagnetyczna jest już stosowana w badaniach klinicznych w obszarze ortopedii, nadal trwa debata na temat mechanizmów interakcji między określonymi protokołami napromieniowania a celami biologicznymi.

PROPONOWANE MECHANIZMY JONOWEGO REZONANSU CYKLOTRONOWEGO (ICR)

Połowa lat osiemdziesiątych XX wieku upłynęła pod znakiem odkrycia przez Blackmana (Blackman i in., 1985) i Liboffa (1985) zaskakującego zjawiska: pole magnetyczne (MF) zmienne (AC) o niskiej częstotliwości jest zdolne do zmiany stężenia wolnego wapnia w tkance nerwowej tylko w obecności jednocześnie działającego stałego (DC) pola magnetycznego. Najbardziej znaczący efekt zaobserwowano przy częstotliwości pola AC zbliżonej do częstotliwości cyklotronowej jonów wapnia.

Częstotliwość cyklotronową definiuje się (Liboff, 1985) jako:

fC = (q/2pm)Bo,

gdzie q i m to ładunek i masa jonu, a Bo to pole prądu stałego. Ta praca otworzyła nową linię badań w dziedzinie bioelektromagnetyki.

Zjawisko to miało trzy nieoczekiwane aspekty:
(1) konieczność jednoczesnego stosowania DC i AC MF
(2) dostrojenie MF AC i DC do częstotliwości rezonansowej cyklotronu oraz
(3) bardzo małe wartości działających MF, mierzone w dziesiątkach µT i bardzo niskie częstotliwości AC MF, mierzone w dziesiątkach Hz lub mniej.
Dlatego wyniki te wzbudziły wiele podejrzeń w społeczności naukowej. Później jednak uzyskano wiele potwierdzeń tych danych w pracach w pracach przeprowadzonych na różnych systemach modelowych i w różnych sytuacjach eksperymentalnych
(Liboff i in., 1987; Lerchi i in., 1991; Blackman i in., 1994; Zhadin i in., 1999; i inne), które przekonały społeczność naukową o rzeczywistym istnieniu powyższych efektów.

Wcześniej próbowano zrozumieć fizyczne mechanizmy działania rezonansu połączonych MF. Liboff (1985) rozważał ruch wolnych jonów pod wpływem pod wpływem tych MF, sugerując mechanizm podobny do tego, który działa dla naładowanych cząstek w wolnej przestrzeni pod wpływem siły Lorentza. Jednak w temperaturze ciała idea ta może być zrealizowana tylko w bardzo dużych układach zdolnych do uwzględnienia duży promień rotacji jonów, mierzony w metrach.
Koncepcja (Lednev, 1991), że rezonans parametryczny może być odpowiedzialny za takie efekty, również nie był zbyt owocny z powodu braku niezbędnego niskoczęstotliwościowego oscylatora harmonicznego w żywych systemach. Precesja Larmora również nie pomaga w tej sytuacji ze względu na brak siły przywracającej o odpowiednich parametrach. Problem ten można prawdopodobnie rozwiązać za pomocą elektrodynamiki kwantowej materii skondensowanej. Zgodnie z kwantową teorią elektrodynamiki Preparata (1995), ciekła woda składa się z dwóch komponentów: koherentnego i niekoherentnego. Składnik koherentny jest zawarty w sferycznych, tzw. „domenach koherencji” (CD), w których wszystkie cząsteczki synchronicznie oscylują z tą samą fazą.
CD są otoczone przez składnik niespójny, w którym cząsteczki oscylują z przypadkowymi fazami względem siebie. Średnice CD są mierzone w dziesiątych częściach mikrona, a w temperaturze pokojowej całkowita objętość domen wynosi około 40% całego ośrodka wodnego. Przy rezonansowym działaniu częstotliwości cyklotronu jonowego, jon jest przyspieszany przez MF, zwiększając swoją energię kinetyczną aż do ucieczki z CD, przeskakując do niespójnego składnika cząsteczki wody, gdzie jon staje się biologicznie dostępny. Zostało to naukowo poparte eksperymentami przeprowadzonymi w różnych laboratoriach badających zachowanie kwasu glutaminowego przy rezonansie cyklotronowym jonów kwasu glutaminowego przy 4,1 Hz. Roztwór kwasu glutaminowego w ogniwie elektrolitycznym napromieniowywano w kontrolowanych warunkach przy bardzo niskiej częstotliwości i prąd płynący w ogniwie elektrolitycznym był rejestrowany w sposób ciągły. Kiedy rezonans przy częstotliwości 4,1 Hz, zarejestrowano wzrost prądu stałego (rysunek 1).

CYKLOTRONOWY REZONANS JONÓW WAPNIA DO PRZEKAZYWANIA INFORMACJI NA POZIOMIE BIOLOGICZNYM

Niedawno opublikowaliśmy, że wystawienie komórek keratynocytów na działanie ICR wapnia powoduje rearanżację włókien aktyny, prowadząc do wzrostu ekspresji aktyny i powstawania włókien naprężeniowych, które krzyżują się równolegle do komórek. Ponieważ modyfikacja szybkości wzrostu komórek i liczby połączeń międzykomórkowych z wynikającą z tego rearanżacją cytoszkieletu są związane z transformacją komórek, przeanalizowaliśmy ekspresję inwolukryny jako markera różnicowania keratynocytów. W ludzkim naskórku inwolukrynę po raz pierwszy zaobserwowano w cytoplazmie komórek warstwy kolczystej i ziarnistej. W komórkach przejściowych jest ona równomiernie rozmieszczona między cytoplazmą a powstającą zrogowaciałą otoczką, podczas gdy w korneocytach jest w dużej mierze związana ze zrogowaciałą otoczką. W naszych eksperymentach ekspresja inwolukryny w eksponowanych komórkach jest zwiększona w porównaniu z kontrolą (rysunek 2). Ponieważ inwolukryna jest cząsteczką związaną z keratynizacją, nasza obserwacja może sugerować, że eksponowane komórki są na wyższym poziomie różnicowania niż komórki kontrolne. Eksponowane komórki wykazywały większą liczbę lamellipodii, wyspecjalizowanych struktur do kontaktu komórka-komórka. Wzrost liczby połączeń kontaktowych komórka-komórka jest również wspierane przez inną dystrybucję β-kateniny, jak pokazano na rycinie 2. β -katenina jest białkiem zaangażowanym w adhezję komórka-komórka, wiążącym cytoplazmatyczną domenę kadheryny oraz w transdukcję sygnału cząsteczek adhezyjnych komórki i ich związek z cząsteczkami adhezyjnymi.
Cząsteczki adhezyjne i ich związek z cytoszkieletem aktyny odgrywają ważną rolę nie tylko w utrzymaniu integralności tkanek, ale także w proliferacji i różnicowaniu. Modyfikacja aseptyki cytoszkieletu oraz ekspresja markerów adhezji i różnicowania i markerów różnicowania potwierdzają nasze wcześniejsze dane, że eksponowane komórki są na górnym poziomie różnicowania. Jest to bardzo ważny punkt sugerujący możliwość zastosowania elektroterapii w leczeniu chorób proliferacyjnych. Byłoby to bardzo interesujące, na przykład, przeanalizowanie możliwości zastosowania elektroterapii Calcium ICR jako nieinwazyjnego środka chemoterapeutycznego. Nasze wyniki silnie sugerują możliwość wykorzystania czynników fizycznych, takich jak pole magnetyczne lub elektromagnetyczne, we wspomaganiu chemioterapii w celu zwalczania chorób związanych z proliferacją nabłonka, jak również wszystkich chorób, w których komórki charakteryzują się niższym
stanem zróżnicowania.

BIOREZONANS W MEDYCYNIE REGENERACYJNEJ

W dziedzinie remodelingu kości zasugerowano, że mezenchymalne komórki macierzyste (MSC) mogą być uważane za potencjalne narzędzie terapeutyczne. Wykorzystując Ca++zależny specyficzny potencjał różnicowania ELF-MF 7 Hz ICR, wykazaliśmy, że ekspozycja ludzkich MSC na te same warunki MF, zwiększyła ekspresję markerów różnicowania osteoblastów, takich jak fosfataza alkaliczna, osteokalcyna i osteopontyna, analizowanych za pomocą ilościowego PCR w czasie rzeczywistym, bez wpływania na proliferację komórek. Zgodnie z oczekiwaniami, podczas gdy czynniki markerów różnicowania były zwiększone, pole elektromagnetyczne ICR obniżało ekspresję genu osteoprotegeryny, krytycznego regulatora postnatalnego rozwoju szkieletu i homeostazy zarówno u ludzi jak i u myszy. Ekspozycja na pole elektromagnetyczne niskiej częstotliwości dostrojone do ICR przez pięć dni spowodowała zmiany w morfologii błony plazmatycznej (rysunek 3).

WNIOSKI
Od czasów Galvaniego zgromadzono dowody wskazujące, że żywe systemy wykorzystują pole elektromagnetyczne. Główne cząsteczki, które tworzą funkcjonalną organizację żywych systemów są związane z polami elektromagnetycznymi.
Organizmy można uznać za agregaty pól elektromagnetycznych, które są osadzone lub skorelowane ze strukturami atomowymi i molekularnymi. Chociaż medycyna elektromagnetyczna jest wciąż w powijakach, przedstawione tutaj dowody na to, że ekspozycja na ICR może dostroić komórki eukariotyczne w kierunku różnicowania i dojrzewania komórek wpływając na procesy fizjologiczne, pozwalają nam przewidzieć możliwe przyszłe zastosowanie protokołów elektromagnetycznych w leczeniu chorób człowieka.

https://www.thueringer.it/wp-content/uploads/2021/10/Cellurar-ELF-signals-2009.pdf
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19337897/